160 lat Towarzystwa Muzycznego w Przemyślu

dodano: 2010-06-02 Koncert plenerowy

Arboretum w Bolestraszycach

Urząd Miejski w Przemyślu

Towarzystwo Muzyczne w Przemyślu

serdecznie zapraszają

na plenerowy koncert kameralny

Najpiękniejsze serenady

w wykonaniu

Przemyskiej Orkiestry Kameralnej
Piotr Tarcholik - skrzypce/dyrygent

Jolanta Nodżak-Furgała - słowo

w programie

H. Wieniawski

P. Czajkowski

F. Kreisler

G. Holst

6 czerwca 2010r. (niedziela) godz. 17.00

Arboretum w Bolestraszycach

«« przewiń na początek strony

2 czerwca 2010 dodano: 2010-06-01 audycja

2 czerwca 2010r. (środa), godz. 17.00

Sala Koncertowa Towarzystwa Muzycznego w Przemyślu

Audycja w wykonaniu uczniów klasy fortepianu

Zespołu Państwowych Szkół Muzycznych w Przemyślu

Soni Lewosiuk

Wojciecha Stysia

wstęp wolny

Serdecznie zapraszamy

«« przewiń na początek strony

dodano: 2010-05-19 Koncerty w Arboretum

Cykl koncertów plenerowych w Arboretum odbywa się w ramach projektu "Chopin i jego epoka", który otrzymał wsparcie Marszałka Województwa Podkarpackiego. Towarzystwo Muzyczne od trzech lat współpracuje z Arboretum w Bolestraszycach, a owocem tej współpracy są koncerty kameralne odbywające się w okresie wiosenno - letnim na scenie plenerowej Arboretum.

Strona internetowa Arboretum i Zakładu Fizjografii w Bolestraszycach

Program koncertów

Chopin i jego epoka - 22 maj, godz. 1700
Wykonawcy: Przemyski Kwartet Smyczkowy.
W programie utwory następujących kompozytorów: F. Mendelssohn, F. Chopin.

Najpiękniejsze serenady - 6 czerwiec, godz. 1700
Wykonawcy: Przemyska Orkiestra Kameralna.
W programie utwory następujących kompozytorów:M. Karłowicz, G. Holst

Słowiański nokturn - 20 czerwiec, godz. 1700
Wykonawcy: Przemyski Kwartet Smyczkowy.
W programie utwory następujących kompozytorów: A. Borodin, P. Czajkowski , F. Chopin.

«« przewiń na początek strony

dodano: 2010-05-17 Koncert plenerowy

Arboretum w Bolestraszycach

Urząd Miejski w Przemyślu

serdecznie zapraszają

na plenerowy koncert kameralny

Chopin i jego epoka

w wykonaniu

Przemyskiego Kwartetu Smyczkowego
Magdalena Betleja – skrzypce I
Małgorzata Kopańska – skrzypce II
Andrzej Guran – altówka
Magdalena Jarosz – wiolonczela

oraz gościnnie
Przemysław Winnicki - fortepian

22 maja 2010r. (sobota) godz. 17.00

Arboretum w Bolestraszycach

Przemysław Winnicki urodził się 1-go lutego 1986 roku w Przemyślu. W 1993 roku rozpoczął naukę gry na fortepianie w klasie p. Urszuli Hop i mgr Anny Hop w ogólnokształcącej szkole muzycznej im. Artura Malawskiego w Przemyślu. Jego edukacja trwała do 2005 roku i zakończyła się egzaminem dyplomowym z wyróżnieniem oceną celującą. Natomiast w lipcu 2006 roku dostał się do Akademii Muzycznej w Krakowie gdzie w Klasie Fortepianu prof. Andrzeja Pikula ukończył Studia Licencjackie dyplomem z wyróżnieniem. Obecnie studiuje na 1 roku Studiów Magisterskich w Krakowie w Klasie Fortepianu prof. Andrzeja Pikula.
Przemysław Winnicki bierze udział w konkursach pianistycznych w Polsce, a także za granicą. W roku 2007 otrzymał nagrodę w postaci stypendium II stopnia w Konkursie Pianistycznym im. prof. Tadeusza Żmudzińskiego w Krakowie. W marcu 2010 roku w Krakowie zdobył II nagrodę w Konkursie Kameralnym na głos i fortepian, a także nagrodę specjalną za wyróżniającą się partie fortepianu. Przemysław Winnicki, jako jeden z 24 pianistów zakwalifikował się do półfinału Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. I. J. Paderewskiego w Los Angeles, w którym weźmie udział pod koniec maja tego roku.
Koncertował w Polsce (Warszawa, Kraków, Zakopane, Przemyśl, Katowice), a także w Niemczech (Paderborn, Schlitz) Francji (Paryż), Austrii (Reichenau). Uczestniczył w mistrzowskich kursach pianistycznych w kraju i za granicą, pracował z profesorami światowej sławy: Joaquin Soriano, Gottlieb Wallisch, Jan Gottlieb Jiracek, Katarzyna Popowa-Zydroń.
Przemysław Winnicki ma na swoim koncie występ z orkiestrą w Reichenau, a także nagranie do Krakowskiego Radia z kwartetem fortepianowym.

«« przewiń na początek strony

dodano: 2010-05-01 Koncert plenerowy

Arboretum w Bolestraszycach

serdecznie zaprasza

na koncert plenerowy

"Kameralnie i Romantycznie"

w wykonaniu

Airis Quartet

Aleksandra Czajor - I skrzypce

Grażyna Zubik - II skrzypce

Natalia Warzecha - altówka

Katarzyna Detko - wiolonczela

2 maja 2010r. (niedziela) godz. 17.00

Arboretum w Bolestraszycach

«« przewiń na początek strony

dodano: 2010-04-29 Koncert kameralny

Koncert kameralny w wykonaniu wykładowców V Wiosennych Kursów Mistrzowskich w Przemyślu.

Już w samym założeniu piątkowy koncert jest przedsięwzięciem tyleż ryzykownym co skazanym na sukces - pod jednym wszakże warunkiem (o którym powiem na końcu). Ryzyko wynika ze specyficznej tradycji sytuującej czasami muzykę bohaterów dzisiejszego wieczoru pomiędzy dwoma skrajnościami: z jednej strony przerośniętą, słodką i tanią salonową sentymentalnością, a z drugiej strony nadmiarem powierzchownego patosu. Te negatywne osądy nie są, paradoksalnie, jedynymi elementami łączącymi naszych bohaterów: Dvoraka i Czajkowskiego. Żyli w tej samej epoce, uprawiali w większości te same gatunki muzyczne (z różnym nasileniem), natura szczodrze obdarowała ich nadzwyczajną inwencja melodyczną, byli mistrzami kontrapunktu, techniki przetworzeniowej i orkiestracji, z upodobaniem czerpali z ludowych źródeł; obydwa prezentowane dzisiaj dzieła powstawały mniej więcej w tym samym czasie. Sporo podróżowali, byli dyrygentami, cieszyli się ogromnym uznaniem na świecie. 24 maja 1891 r. krytyk New York Herald, po wizycie Czajkowskiego w Ameryce pisał: geniusz zawitał do naszych bram i postawił go obok Bismarcka, Edisona, Ibsena, Tołstoja i Dvoraka w pierwszej dziesiątce geniuszy stanowiących teraz ozdobę świata. Obydwaj kompozytorzy znali się osobiście i wzajemnie wysoko cenili - np. po wykonaniu Eugeniusza Oniegina w Pradze Dvorak pisał do Czajkowskiego: Teraz piszę (...) by wyrazić głębokie wrażenie, jakie wywarła na mnie Pańska opera. (...) Ta wspaniała kompozycja, pełna ciepła i poezji, wszystkimi swoimi detalami świadczy o absolutnym mistrzostwie. Krótko mówiąc, jest to muzyka, która zwraca się do nas i przenika głęboko do naszych dusz i której nie potrafimy nigdy zapomnieć. Słuchając i patrząc czułem się przeniesiony do innego świata.

Kiedy wsłuchamy się w ich muzykę - a dzisiejszy koncert stwarza ku temu świetną okazję - i zagłębimy bez uprzedzeń w materię obydwu kompozycji, to stanie się jasne, jak różna jednak, mimo wszystkich podobieństw, jest ich muzyka, jak odmiennych środków używają dla osiągnięcia końcowego efektu wyrazowego i artystycznego.

Kwintet Dvoraka, pisany między 18 sierpnia a 3 października 1887 r., jest drugą próbą, po op. 5, zmierzenia się z tym gatunkiem kameralistyki. Próba udała się doprawdy wybornie - powstało prawdziwe arcydzieło! W cz. I kompozytor rozbija klasyczne allegro sonatowe i zaciera wewnętrzne podziały formalne. Porywa pomysłami melodycznymi, daje pokaz kunsztu pracy tematycznej i swobody w posługiwaniu się techniką przetworzeniową. Dumka w cz. II, rozpoczynająca się motywem jednej z pieśni Dvoraka, nosi cechy ronda z dominującym i przetwarzanym, za każdym pojawieniem się, tematem głównym, dwukrotnym epizodem smętnej melodii z akompaniamentem pizzicato i umieszczonym centralnie żywiołowym tańcem. Wg G.B.Shawa w Andante Dvorakowi udało się z powodzeniem wymyślić swoją własną formę. Będące stylizacją czeskiego furianta Scherzo, z dominującą partią fortepianu, poprzedza finałowe Allegro, które balansuje pomiędzy allegrem sonatowym i rondem, a wyrazowo przechodzi od radości, przez refleksyjną zadumę i dramatyczne napięcie (fugato) do pełnego żywiołowej taneczności fragmentu końcowego. Prawykonanie Kwintetu miało miejsce 6 stycznia 1888 r. w Pradze.

Twórczość kameralna Czajkowskiego ilościowo jest bardzo skromna: Trio fortepianowe, 4 Kwartety smyczkowe i Sekstet smyczkowy. Sekstet powstawał w bardzo szczególnym okresie życia kompozytora - po dramatycznej V Symfonii, w trakcie (i tuż po) tworzenia naznaczonej piętnem śmierci Damie pikowej a przed tragiczną VI Symfonią. W lipcu 1890 r. kompozytor pisał: ...zabrałem się do wielkiego i bardzo trudnego technicznie utworu, który od razu zawładnął mną całkowicie. Gdzie indziej dodaje: ...piszę z niewiarygodnym wysiłkiem; trudność sprawia mi nie brak pomysłów, ale nowość formy. Potrzeba sześciu samodzielnych, a przy tym podobnych głosów. To niewiarygodnie trudne. Z tego karkołomnego zadania kompozytor wywiązał się znakomicie. Powstała przepiękna muzyka - chwilami pełna tragicznych emocji, szarpana sprzecznościami, nasycona kontrastowymi uniesieniami; to znów zmysłowa, z cudownie nasyconymi melodiami, emocjonalnie rozlewna... Wszystko w dosyć typowej ramie 4-częściowego schematu: allegro sonatowe, adagio z elementami włoskimi, rodzaj tanecznego scherza z wpływami muzyki rosyjskiej i na finał - rondowe allegro sonatowe z przebłyskami rytmu włoskiej taranteli. Po prawykonaniu dzieła, 25 listopada 1892 r. w St. Petersburgu, Czajkowski napisze do brata: Cóż za sekstet, jakaż fuga na końcu - to prawdziwa radość! Okropne, jak bardzo jestem z siebie zadowolony!

To zadowolenie stanie się niewątpliwie udziałem publiczności przemyskiego koncertu, bo prezentowana dzisiaj muzyka zrodzi się w głowach, sercu i pod palcami wybitnych artystów polskich. Tylko najlepsi są w stanie sprostać wymaganiom postawionym przez kompozytora i tylko takie wykonanie jest „skazane na sukces!"

Antonin Dvorak – Kwintet fortepianowy A – dur op. 81

Bartosz Bryła – skrzypce
Piotr Tarcholik – skrzypce
Piotr Reichert – altówka
Jeroen Reuling – wiolonczela
Monika Wilińska-Tarcholik – fortepian

Piotr Czajkowski – Sekstet smyczkowy „Souvenir de Florence” d – moll op. 70

Piotr Tarcholik – skrzypce
Bartosz Bryła – skrzypce
Piotr Reichert – altówka
Katarzyna Budnik-Gałązka – altówka
Jeroen Reuling – wiolonczela
Wojciech Fudala – wiolonczela

Zofia Stopińska - słowo

30 kwietnia 2010r. (piątek) godz. 19:00, sala lustrzana ZPSM w Przemyślu, ul. Słowackiego 91

wstęp wolny

«« przewiń na początek strony

dodano: 2010-04-27 TERRA INCOGNITA

TERRA INCOGNITA

czyli muzyka na skrzypce solo w XVIII wieku

Zbigniew Pilch – skrzypce barokowe

W ostatnich latach przesyt klasycznym i romantycznym repertuarem filharmonii skłonił wykonawców do sięgnięcia w rejony słabo znane szerokiej publiczności, czyli w stronę muzyki najnowszej i muzyki dawnej. Tą drugą w sposób szczególny „wspiera" nurt tzw. wykonawstwa historycznego, autentycznego. Ścisła współpraca muzyków i muzykologów przynosi fantastyczne, niejednokrotnie bardzo zaskakujące, rezultaty - poznajemy niezwykłe dzieła, które wiele wieków przeleżały w archiwach czy bibliotekach. Zmienia to perspektywę widzenia i niejednokrotnie powoduje przewartościowywanie dotychczasowych ocen dzieł, twórców, całych procesów kulturowych. Zmiany polegają nie tylko na odkrywaniu nowych-starych nazwisk kompozytorów i leżących od stuleci w kompletnym zapomnieniu ich utworów. Równie istotne są przemiany w sposobach interpretacji dzieł już znanych i często wykonywanych. Trudno prognozować dokąd dojdziemy, kogo i co jeszcze odkryjemy, jak będą zmieniać się interpretacje; dość powiedzieć, że nurt wykonawstwa autentycznego objął już dzieła z początku XX wieku!

Odkrywanie „ziemi nieznanej" dziś wieczorem odbywać się będzie dwutorowo - poszerzania naszej świadomości muzycznej o nieznane dzieła znanych twórców oraz poznawania utworów kompozytorów u nas kompletnie nieznanych. G.Tartini, G.Ph.Telemann i F.Benda to twórcy, których muzyka częściej rozbrzmiewa w salach koncertowych i na różnych festiwalach muzyki XVIII wieku; nie brakuje też nagrań muzyki tych twórców.

Iwan Chandoszkin (1747-1804)- kompozytor, dyrygent, pedagog a przede wszystkim skrzypek, najwybitniejszy w XVIII-wiecznej Rosji. Gry uczył się u Tito Porty. Mając 15 lat został członkiem orkiestry nadwornej w St. Petersburgu a niedługo potem jej koncertmistrzem. Świetny technik i wirtuoz, dysponował też wspaniałym talentem improwizatorskim. Uważa się, że Chandoszkin zapoczątkował rosyjską literaturę na skrzypce. W jego kompozytorskiej tece znalazły się liczne wariacje nt. rosyjskich pieśni ludowych, wydane w Amsterdamie w 1781 r. 6 Sonat na dwoje skrzypiec oraz wzorujące się nieco na analogicznych utworach J.S.Bacha, choć skłaniające się już ku klasycyzmowi, 3 Sonaty op. 3 na skrzypce solo (z ok. 1800 r.).

Johan Helmich Roman (1694-1758) - kompozytor uważany za ojca muzyki szwedzkiej, nazywany też „szwedzkim Haendlem". Grał na wielu instrumentach, ale specjalizował się w grze na skrzypcach i oboju. Większość życia spędził na dworze królów szwedzkich. Był kapelmistrzem orkiestry królewskiej. Wzbogacił wydatnie - o kompozycje największych twórców europejskich - repertuar zespołu i podniósł jego poziom artystyczny. Sporo podróżował po Europie; poznał Ariostiego, Bononciniego, Geminianiego, Haendla i Pepuscha, u którego zresztą studiował. Od 1731 roku, jako pierwszy w Sztokholmie, organizował koncerty publiczne. Miał duże zasługi w propagowaniu rodzinnego języka w muzyce religijnej. Był dwukrotnie żonaty, miał siedmioro dzieci. Śmierć protektorki królowej Ulriki Eleonory w 1741 r., wstąpienie na tron Adolpha Fredrika i jego żony Lovisy Ulrica, gustujących już w nieco innej muzyce, oraz postępujące problemy ze słuchem spowodowały, że ok. 1745 r. Roman wycofał się z życia muzycznego i zajął tłumaczeniem traktatów muzycznych na język szwedzki.

Z ok. 400 zachowanych w Swedish Royal Academy of Music w Sztokholmie kompozycji wiele pozostaje do dzisiaj w rękopisach. Roman pisał sinfonie, koncerty, suity (ze znaną 24-częściową Drottningholmsmusique), uwertury, sonaty, sonaty triowe, wokalną muzykę religijną, kantaty okolicznościowe, pieśni. Za jego życia drukiem ukazało się tylko 12 Sonat na flet (1727), pozostających w stylistycznym związku z muzyką Hanedla i Telemanna. Kompozycje Romana odzwierciedlają przejście z późnego baroku do stylu galant. Do niezwykle ciekawych należą 15 Assaggi na skrzypce solo, tworzone prawdopodobnie między 1730 a 1740 r. To pierwsze tego typu kompozycje w Szwecji. Stylistycznie przypominają Sonaty J.S.Bacha, choć podobno Roman akurat tych dzieł lipskiego kantora nie znał. Bliżej im zapewne do Geminianiego, Locatellego czy Telemanna. Kompozytor zamierzał wydać te utwory własnym sumptem; 12 maja 1740 r. w gazecie „Stockholms Post Tidningar" zapowiadano nawet kontynuację wydawania tych modnych i pięknych utworów muzycznych zwanych assaggio na skrzypce solo. Zapewne z powodów ekonomicznych nie udało się tego dokonać. Jedynie dwie drukowane części Assaggio g-moll zachowało się w Królewskiej Akademii w Sztokholmie.

Giuseppe Tartini - Sonata a-moll

Cantabile

Allegro

Giga

Georg Philipp Telemann - Fantazja nr 3 f-moll

Frantisek Benda - 3 Kaprysy:

no. 1 F-dur

no. 2 f-moll

no.14 B-dur

Iwan Chandoszkin - Sonata D-dur op. 3 nr 3

Maestoso

Menuet

Trio

Allegro

Johan Helmich Roman - Assaggio c-moll

Grave

Allegro

Siciliana

Presto

Zofia Stopińska - słowo

28 kwietnia 2010r. (środa) godz. 19:30, sala lustrzana ZPSM w Przemyślu, ul. Słowackiego 91

wstęp wolny

«« przewiń na początek strony

dodano: 2010-04-27 Koncert muzyki skrzypcowej

Koncert muzyki skrzypcowej w wykonaniu uczestników Wiosennych Kursów Mistrzowskich w Przemyślu.

Marta Pisarska
J. S. Bach - Allemande i Courante z II Partity

Wiktor Modrzejewski
F. Mendelssohn - Koncert e – moll cz I

Monika Młynarczyk
J. Sibelius - Koncert cz II

Krzysztof Danielewicz
N. Paganini - Kaprys nr 23

Adam Siebers
W. A. Mozart - Koncert A – dur II i III część

Duet skrzypcowy "Tandemonos" – Anna Górecka, Zofia Konieczna
Luciano Berio - wybor duetów ze zbioru 34 duetów na dwoje skrzypiec:
Aldo
Leonardo
Alfred
Pepino
Yossi
Pierro
Maja
Bruno
Valerio

"Airis Quartet"
·    Aleksandra Czajor - I skrzypce
·    Grażyna Zubik - II skrzypce
·    Natalia Warzecha - altówka
·    Katarzyna Detko - wiolonczela
L. v. Beethoven - Kwartet op. 18 nr 1 cz I
H. Czyż - Etiuda Jazzowa na kwartet smyczkowy

Przy fortepianie Monika Wilińska-Tarcholik

Słowo o muzyce Bogusław Pawlak

28 kwietnia 2010 (środa) godz. 17.30

Sala Lustrzana Kamienicy Attavantich

Rynek 5, Jarosław

Bilety 5 zł do nabycia w Centrum Kultury i Promocji, Rynek 5