Sebastian Bernatowicz - Nike i inne.
Suita na głos kobiecy, fortepian i orkiestrę kameralną. Prawykonanie.

Suita opowiada o losach siedmiu kobiet językiem muzycznym adekwatnym do czasów, w których żyjemy. To język sprzeczności, liryki i krzyku znamionujący programowy charakter utworu. Tradycyjne środki kompozytorskie uwypuklają treść i budują napięcia. Przesłanie kompozycji jest na wskroś humanistyczne, skierowane do szerokiego grona odbiorców; porusza aktualne, palące problemu współczesnego świata, wzbudza refleksję, stawia tezy i zadaje pytania. Pytania, na które gdzieś w głębi serca wszyscy znamy odpowiedzi.


SEBASTIAN BERNATOWICZ – tekst/muzyka/fortepian
PIOTR TARCHOLIK – skrzypce/dyrygent
MARIANA POLTORAK– sopran
JÓZEF MICHALIK – kontrabas
PRZEMYSKA ORKIESTRA KAMERALNA

8 listopada 2020 r., godz. 18.00, Zamek Kazimierzowski w Przemyślu

NIKE i INNE

SIEDEM PIEŚNI

Seb Bernatowicz

Pieśń I
Syberyjski Wiatr
1.Kiedy i gdzie? Zawsze i wszędzie. .Pięściami do drzwi.
Syberyjski wiatr....
Poznajesz mnie? Moje ty szczęście,
zasypiasz na wznak...
Syberyjski Wiatr, kiedyś taki czuły, dzisiaj tnie jak brzytwa.
Syberyjski wiatr... Nadieżda, Liubow i ja,
Na Zdarowie!

2.Marzenia me, ślepe od śniegu usnęły a mój
Syberyjski Wiatr... Przyczaił się, dzisiaj nie wieje
lecz zbudzi się wnet...
Syberyjski Wiatr, kiedyś taki czuły, dzisiaj tnie jak brzytwa.
Syberyjski Wiatr... Nadieżda, Liubow i ja,
Na Zdarowie!

3.Nadia już śpi, Liubow wciąż tańczy samotnie, a ja...
Całe ciało drży, serce jak głaz, wiem, że nadciąga
pięściami do drzwi.
Syberyjski Wiatr, kiedyś taki czuły, dzisiaj tnie jak brzytwa.
Syberyjski Wiatr... Nadieżda, Liubow i ja,
Na Zdarowie!


Pieśń II
Dziewczyna z Senegalu
1.Oto Ja, cała Ja, doskonała, u mych stóp ludzi tłum, tak, jak chciałam.
Fleszy błysk, jeden pisk, fani mdleją.Wszyscy dziś blaskiem mym się ogrzeją!
Dokąd, dziewczyno z wioski w Senegalu niosą cię fale tego oceanu.
Słowa mamy kochanej w sercu noszę:
"Płyń, płyń jak najdalej stąd, najdalej stąd”.

2.Nowy Jork, Berlin, Rzym, wszystko jedno, Zawsze wiem, mówię jak, trafiam w sedno.
Windą już nie da się jechać wyżej, raju bram boski blask coraz bliżej!
Dokąd, dziewczyno z wioski w Senegalu niosą cię fale tego oceanu.
Słowa mamy kochanej w sercu noszę:
„Płyń, płyń jak najdalej stąd, najdalej stąd".

Pieśń III
Neonowe drzwi
1.Noc jeszcze młoda a pracy po świt, nie liczę godzin, nie liczę już dni.
W neon na drzwiach wbijam tępo swój wzrok.
To moje Tokio - neonowe drzwi...
Czy dzwon bez serca usłyszeć się da?
Zgasisz pragnienie, gdy czara bez dna?

2.Rzędy bogatych i szanowanych głów wchodzą, ten neon nie świeci do snu.
Swym bladym światłem obrzyga mnie znów.
To moje Tokio - neonowe drzwi...
Czy dzwon bez serca usłyszeć się da?
Zgasisz pragnienie, gdy czara bez dna?

Pieśń IV
Teraz już śpij
1.Tulę do swej piersi list mokry od moich łez.
Piszą: „Trzeba żyć”. Dla nich bez różnicy z tobą, czy bez.
Synku mój. Całuję cię.
Przytulam cię.
Synku mój.

2.Schowam cię w mym sercu, nikt ciebie nie znajdzie tu.
Będę przytulała, potem ukołyszę do snu. Synku mój, Całuję cię.
Teraz już śpij.
Kocham Cię.

Pieśń V
Taca z szampanami
1.Co za piękne miasto, co za piękny dom, piękny dzień.
Piękni ludzie wokół uśmiechają się, szkoda że,
jestem niewidzialna... jestem niesłyszalna...
Patrzą na mnie, lecz nie widzą mnie, szkoda ,że
Ty nie patrzysz, i nie widzisz, jak taca z szampanami ciąży mi.
Liczę, ile pozostało dni bez ciebie.

2.Moje miasto inne, inny stoi dom, inne dni.
Ludzie też inaczej uśmiechają się, no i ty...
Znowu być widzialną... znowu być słyszalną...
Chcę, byś na mnie spojrzał, widział mnie. Oczy twe
niech dostrzegą, o czym krzyczeć chcą
oczy me szczęśliwe. Dobrze mi...
Liczę ile pozostało dni do ciebie.

Pieśń VI
Nike
Wzywam swe kamienne skrzydła: Wznieście dzisiaj mnie!
Ponad dachy wszystkich świata stron. Nike Ty i Nike Ja, to dla nas złoty tron.
Tron unieście z nami, bo tak chcę.
Mosty za mną już płoną widzę Cię, jak konasz.
Konaj więc! Przestaniesz pluć nam w twarz.
Niech kona Wielki Brat!
Nike! Nike!
Wzbiera morze ludzkich krzywd.
Gniewu nie poskromi nikt.
Nie chce tu być, patrzeć i trwać,
Wzbije się ponad światy.

Pieśń VII
Twój Neapol
1.Spoglądam znów, chyba setny raz,
z okien twych na Neapol twój
i żyję wciąż, nie umarłam tu. Tak bardzo dziś chcę zatrzymać czas.
Kochać cię w najpiękniejszym z miast,
lecz nowy dzień znowu mówi: „nie"
Który to już raz, pocałuje mnie
mój Namiętny Paszport.
Zakochani, wciąż zakochani.

2.Kobierzec słów - po nim stąpam dziś,
warte są tyle słowa twe.
Uderza ktoś w sprawiedliwy ton.
I pusty śmiech znów ogarnia mnie
tyle to wszystko warte jest.
Neapol twój znowu mówi: „nie"
Który to już raz, pocałuje mnie
mój Namiętny Paszport.
Zakochani, wciąż zakochani.

Seb Bernatowicz 2020

SEBASTIAN BERNATOWICZ - pianista, kompozytor i akompaniator, absolwent Akademii Muzycznej w Krakowie (klasa fortepianu prof. A. Pikula). Kierownik muzyczny Krakowskiego Teatru Variete, pedagog OSM I st. w Krakowie oraz ZPSM w Przemyślu.
Aktywność artystyczna tego twórcy dotyczy fortepianu klasycznego, jazzowego, muzyki z
kręgu jazzu elektrycznego, muzyki orkiestrowej a także produkcji szeroko rozumianej muzyki
popularnej.
Pierwszym dużym projektem w dorobku artysty jest zespół „Jazz Trio“ -laureat
Międzynarodowego Konkursu Jazzowego „Jazz Juniors“ w 1993 roku. Formacja powstała po
kilkuletniej działalności z saksofonista Januszem Muniakiem i w swoim dorobku pozostawiła
płyty nagrane dla wytworni GOWI Records „Jazz Trio“ 1993, „Jazz Trio in Concert“ 1994 i
„Seb Bernatowicz Trio“ 1996. Ta ostatnia zrywa z tradycja głównego nurtu jazzu. W tych
latach Seb Bernatowicz zaangażował się także w twórczość z pogranicza popu i jazzu
elektrycznego i jako członek grupy Marka Stryszowskiego (lidera znanego „Laboratorium“)
tworzy „Little Egoists“. Zespół przez kilka lat koncertował z amerykańskimi muzykami
prezentując sie m.in. podczas Igrzysk Olimpijskich w Atlancie 1996. W 1997 powstała płyta
podsumowująca działalność grupy pod wymownym tytułem „Ten Years“.
W tym czasie jako ceniony pianista Seb Bernatowicz współpracował z Grażyną Auguścik,
Katarzyną Jamroz, Urszulą Dudziak i wieloma innymi wokalistkami.
Od 2000 do 2005 dzielił czas miedzy Polskę i Amerykę, pracując jako kierownik muzyczny
szeregu musicali wystawianych przez brytyjska Jean Ann Ryan Company.
W 2005 roku założył formację jazzu elektrycznego „Eastcom“, wydał płytę „Teen Lover“
2007 i wrócił do intensywnego koncertowania. Równolegle stworzyl autorska grupę
„Jazzelectric“ zafascynowany samplami i używaniem komputerów na żywo.
W 2010 rozpoczął współpracę z Operą Krakowską tworząc orkiestracje do „Małego Lorda“,
produkował płytę Renaty Przemyk „Odjazd“, wyjechał na tourne do Wietnamu z Jarosławem
Śmietaną oraz - na zamówienie Przemyskiej Orkiestry Kameralnej – stworzył aranżacje do
utworów Fryderyka Chopina.
Kolejna solowa płyta „Tance Wschodnie“ powstała w 2011 roku. Muzyka inspirowana
jest zasłyszanymi pieśniami z pogranicza Polski i Ukrainy a promocyjny koncert odbył się
w Filharmonii Lwowskiej w 2011 przy okazji festiwalu „Jazz Bez“.
Ostatnia dekada to intensywna praca w teatrach muzycznych z największymi reżyserami
musicali (Janusz Józefowicz, Wojciech Kościelniak, Janusz Szydłowski). Powstają: „To Tylko Miłość“ „Legalna Blondynka“ „Variete Film Show“ oraz kasowy „Chicago“.
W 2017 roku powstały “Małe Manifesty na Fortepian i Orkiestrę“, zaprezentowane po raz
kolejny z Przemyską Orkiestra Kameralną podczas festiwalu „Przemyska Jesien Muzyczna".
W 2018 współpracując z Czesławem Mozilem współtworzył utwór pt. “Pastorałka“ W tym
roku powstały także aranżacje do piosenek patriotycznych dla OSM I st. w Krakowie z okazji
100- lecia odzyskania niepodległości. Premiera miała miejsce w sali koncertowej Radia Kraków w październiku 2018.
Od kilku lat jako pianista współpracuje z orkiestrą Filharmonii Krakowskiej.
W 2019 został uhonorowany odznaka „Zasłużony dla Kultury Polskiej“.
W czerwcu 2020 dokonał nagrań z duetem fletowym Ananta (Magdalena di Blasi, Maria
Grominska) na zlecenie Filharmonii Krakowskiej (projekt „Filharmonia w Twoim Domu“).
Obecnie, jako kierownik muzyczny uczestniczy w przygotowaniach do premiery musicalu
„Pretty Woman“ dla Krakowskiego Teatru Variete.

AS